عینک گوگل

عینک گوگل

عینک گوگل (Google Glass ) وسیله‌ای است دارای سیستم عامل اندروید با قابلیت کنترل صدا و حرکت که اطلاعات را مستقیما در میدان دید کاربر نمایش می‌دهد.

Google Glass  با استفاده از ورودی‌های بصری، صوتی و مبتنی بر مکان برای ارائه اطلاعات مرتبط، تجربه واقعیت افزوده را ارائه می‌دهد. به عنوان مثال، هنگام ورود به فرودگاه، کاربر می تواند به طور خودکار اطلاعات وضعیت پرواز را دریافت کند.

زمانی که اولین نسخه در سال ۲۰۱۳ عرضه شد، مصرف کنندگان بلافاصله نگرانی خود را در مورد تجاوز به حریم خصوصی بودن عینک ابراز کردند. در ابتدا، گوگل تلاش کرد نام عینک را به عنوان ابزاری برای افراد حرفه ای مانند جراحان یا کارگران کارخانه تغییر دهد. با این حال، نگرانی همچنان پابرجا بود و گوگل کار روی پروژه Glass را در سال ۲۰۱۵ متوقف کرد.

در سال ۲۰۱۷ کار با Glass Enterprise Edition از سر گرفته شد. این راه اندازی مجدد پروژه تمام تلاش ها را بر ساخت محصولی متمرکز کرد که برای مکان های کاری مانند کارخانه ها و انبارها مفید باشد. در سال ۲۰۱۹، نسخه جدیدی از Google Glass منتشر شد Glass Enterprise Edition 2.

عینک گوگل چگونه کار می کند؟

سیستم عامل (سیستم عامل گوگل گلس  مبتنی بر نسخه ای از اندروید است.) این سیستم عامل می تواند ابزارهای مجازی سازی برنامه ها به نام Glassware را اجرا کند که برای این دستگاه بهینه شده اند. Glassware  به دستگاه اجازه می دهد تا به جای دسکتاپ کامل، یک برنامه را به کاربر تحویل دهد. این عینک دارای اتصال وای فای و بلوتوث داخلی و دوربینی برای گرفتن عکس و فیلم است.

این عینک هوشمند از تشخیص حرکت و صدا برای پردازش دستورات کاربر استفاده می کند. یک تاچ پد نیز روی لبه عینک موجود است. برای ارائه اطلاعات درخواستی، دستگاه به ارسال بسته‌های کوچک اطلاعات مستقیماً از طریق یک میکروپروژکتور به کاربر، با استفاده از یک کانال ارتباطی خصوصی که فقط توسط کاربر قابل دسترسی است، متکی است.

Google Glass از یک کریستال مایع رنگی متوالی میدانی (FSC) روی سیستم سیلیکونی (LCOS) برای نمایش تصاویر روی لنز استفاده می‌کند و به کاربران امکان می‌دهد تصویر را با رنگ‌های واقعی مشاهده کنند.

 FSC در واقع یک تلویزیون است که اطلاعات رنگی اولیه را در تصاویر پیوسته منتقل می کند و سپس به بینایی و ادراک انسان برای جمع آوری اطلاعات در یک تصویر رنگی متکی است. 

LCOS  نوعی فناوری نمایش ویدئو است.

ویژگی های Google Glass

ویژگی کلیدی Google Glass صفحه نمایش کوچک نیمه شفافی است که در سمت راست بالای عینک قرار دارد. این نمایشگر تنها حدود ۵ درصد از میدان دید طبیعی کاربر را اشغال می کند و وظیفه انتقال اطلاعات به کاربر را بر عهده دارد.

سایر ویژگی های Google Glass عبارتند از:

• امکان گرفتن عکس و فیلم و سپس اشتراک گذاری دقیقاً آنچه کاربر از طریق Google Hangouts  می بیند
• گزینه ای برای استفاده از موتور جستجوی گوگل از طریق عینک، با استفاده از Wi-Fi یا اتصال داده تلفن هوشمند.
• امکان پخش مستقیم ترجمه ها از طریق صفحه برای کاربر.
• یادآوری‌هایی برای تکمیل کارهای خاص یا وظایف با یک آیکون اضافه شده که هر بار که کاربر به یک شی خاص نگاه می‌کند، یک اعلان روی صفحه نمایش ظاهر می‌شود.
• امکان همگام سازی عینک با تقویم های ذخیره شده در تلفن یا رایانه به منظور دریافت یادآوری رویدادها و جلسات.
• پشتیبانی از تماس صوتی و تصویری در تماس‌های ویدیویی، کاربران می‌توانند به جای صحبت رو در رو، دقیقاً به طرف مقابل نشان دهند که به چه چیزی نگاه می‌کند.
• امکان پاسخگویی به ایمیل ها و پیام های متنی با استفاده از دیکته صوتی.
• همکاری با Google Maps  برای ارائه دستورالعمل های گام به گام با نقشه نمایش داده شده روی صفحه.
• توانایی پاسخگویی به حرکات صورت و سر، مانند اجازه دادن به کاربر برای کج کردن سر خود برای پیمایش در صفحه یا کار با دستگاه با حرکات چشم.

مزایای عینک گوگل

جدیدترین نسخه Google Glass، Glass Enterprise Edition 2، به طور خاص برای استفاده حرفه ای، به ویژه در محیط هایی مانند کارخانه ها، انبارها و بیمارستان ها طراحی شده است. 

مزایا :

• صرفه جویی در زمان و هزینه و افزایش ایمنی را فراهم می کند.
• ایمنی کارگران با قابلیت هندزفری و توانایی اتصال همیشه به شبکه بهبود یافته است.
• نمایشگر روی سر همیشه در میدان دید کاربر قابل دسترس،  بنابراین، کاربران می توانند اطلاعات و اعلان ها را بدون بررسی فیزیکی گوشی هوشمند یا دستگاه تلفن همراه دریافت و ارسال کنند.

استفاده بالقوه از Google Glass توسط کودکان مبتلا به اوتیسم یکی دیگر از مزایای این دستگاه است. مطالعات مختلف در حال تحقیق در مورد چگونگی استفاده از Google Glass برای بهبود تعاملات اجتماعی برای کودکان مبتلا به اوتیسم هستند.

Glass Enterprise Edition 2

جدیدترین نسخه Google Glass، Glass Enterprise Edition 2، دارای درگاه USB-C برای شارژ سریعتر، دوربین بهبودیافته و افزایش پردازش با استفاده جدید از تراشه اسنپدراگون XR1 کوالکام است که به طور خاص برای سیستم های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی طراحی شده است. تراشه XR1 به دستگاه Google Glass اجازه می دهد تا توانایی های پیشرفته یادگیری ماشینی و بینایی رایانه را با هم ادغام کند.

فریم های ایمنی به طراحی اضافه شده که باعث می شود عینک در محیط های کاری متنوع موثرتر و سازگارتر باشد. بهبودهای دیگر عبارتند از باتری بزرگتر که عمر باتری طولانی تری را ارائه می دهد، اتصالات Wi-Fi و بلوتوث ارتقا یافته و پشتیبانی از مدیریت دستگاه تلفن همراه Android Enterprise .

از زمان انتشار نسخه ۲، گوگل روی نسخه سوم عینک هوشمند کار می کند.